Przepraszanie

Jeśli postępujesz wobec siebie uczciwie i jeśli godzisz się na ponoszenie odpowiedzialności, wówczas przychodzi Ci niekiedy przepraszać innych za popełnione przez Ciebie błędy. Przyznanie się do czegoś niegodziwego i wyrażenia skruchy oczyszcza z winy, wstydu i z lęku. Pozwala na uwolnienie się od nagromadzonych pokładów zadawnionych żalów, które zaburzają człowiekowi poczucie własnej godności i hamują jego rozwój.
Przepraszanie nie zawsze jednak przychodzi z łatwością. Przyznanie się do błędów może wzbudzić uczucie bezbronności. Bywa, iż pojawi się lęk przed utratą czyjegoś szacunku, podziwu lub miłości. W skrytości ducha może zrodzić się lęk przed utratą własnego poczucia wyższości wobec innych. Podświadomie możemy obawiać się czyjeś złości, kary czy odwetu.
Powiedzenie komuś, że popełniło się błąd i że się za niego przeprasza nie zawsze bywa rzeczą łatwą, lecz często jest jedyną i najprostszą rzeczą, którą możemy zrobić w danej sytuacji. Uczyniwszy to i naprawiwszy swoje postępowanie, uwalniamy się od błędów przeszłości i stajemy się gotowi, by zrobić krok w kierunku lepszej przyszłości.

źródło: Wydawnictwo „Wilga” SA; Veronica Ray „Jak być sobą. Dobre życie bez uzależnień”